Nieuws uit Kortrijk

Tijdens de Gemeenteraad van 15 april 2024 bracht Mia Cattebeke de schenking van het kunstwerk De Molenaar door het Feestcomité van Heule-Watermolen - onder het voorzitterschap van Jean-Pierre Gheysens, op de Watermolen beter bekend als ‘meester Jean-Pierre’ - onder de aandacht en dit om meerdere redenen.

Enerzijds is er de schenking, anderzijds onderlijnt dit de grote belangloze inzet van heel wat vrijwilligers, een bewijs dat dergelijke buurtinitiatieven de nodige erkenning én ondersteuning verdienen.

Preetjes molen, de trots van Heule, is de enige windmolen om vlas te zwingelen in Europa. Dat dit erfgoed in stand moet gehouden worden staat als een paal boven water. Nochtans verkeert de molen momenteel in een dermate slechte toestand dat de vzw "Vrienden van Preetjes Molen" ermee ophoudt. De molenaars achten het te gevaarlijk om de molen nog te laten draaien. 

De molen gebouwd in 1866 is sedert 2016 eigendom van de stad Kortrijk. Pieter Soens, Heulenaar en gemeenteraadslid cd&v Kortrijk ondervroeg tijdens de gemeenteraad Philippe Decoene, schepen voor Erfgoed. 
Pieter Soens: Ik wil hierbij een uitdrukkelijk pleidooi houden voor het behoud én herstel van de molen, die uiteindelijk ook voor de stad en uiteraard meer specifiek voor Heule een onmiskenbaar gegeven is en ook door mensen van heinde en ver bezocht wordt.

Uit de antwoorden blijkt dat er nog hoop is voor de molen, hoe kan het anders. Preetjes Molen wordt ze snel mogelijk opgeknapt, alhoewel het toch nog een tijdje zal duren vooraleer hij weer draait.

Cd&v Kortrijk bij monde van Mia Cattebeke: “Bevorder de optimalisering van de medicatie van de bewoners in de woonzorgcentra”. Dit moet leiden tot een betere levenskwaliteit, minder bijwerkingen en een lagere kostprijs voor de betrokken bewoners. Veel ouderen hebben meerdere zorgnoden en nemen daardoor soms heel veel medicatie, soms ook té veel en onnodig. Dit kan gevaarlijk zijn of heel vervelende gevolgen hebben, zoals verlies van levenslust, verminderde eetlust, andere ongemakken en zelfs (hersen)schade.

Daarom legde Mia Cattebeke een voorstel neer in de gemeenteraad van 19 februari 2024. Implementeer het project IOMB (Integraal Optimaliseren van Medicatie bij Bewoners) in de publieke woonzorgcentra die er nog niet mee werken. Sensibiliseer ook de overige woonzorgcentra van Kortrijk om om met het project IOMB aan de slag te gaan. 

Op 26 januari was het alle hens aan dek voor de nieuwjaarsreceptie van cd&v Kortrijk.
We kijken terug op een bijzonder geslaagde avond.
Onze voorzitter bedankte velen en beloofde een spannend 2024.
Vice-minister president Hilde Crevits, onze gastspreker, overtuigde alle aanwezigen met een begeesterende speech.

Enthousiasme top, goesting volop.  Een terugblik.

In september lanceerde cd&v Kortrijk een grote bevraging onder de naam Kortrijk Kiest. En of Kortrijk gekozen heeft, niet minder dan 1.817 mensen namen deel. We zijn het tegenover al deze mensen verplicht om bekend te maken wat daar uit kwam.

De inzendingen waren perfect representatief volgens geslacht, leeftijdsgroepen en verdeling Kortrijk centrum versus de deelgemeenten. Kortrijkzanen kozen 3 thema’s, uit een lijst van 10. Per gekozen thema werden dan 4 stellingen naar voor geschoven.

En cd&v Kortrijk heeft geluisterd. Mobiliteit, Veiligheid en Buurten & Deelgemeenten zijn de drie belangrijkste thema’s die door de Kortrijkzanen gekozen werden. Hier gaat cd&v Kortrijk onmiddellijk mee aan de slag.

Vaststellen wat verkeerd loopt, wat beter kan, is één zaak. Beleid voeren en met oplossingen komen is nog veel belangrijker. Tijdens de bevraging was er de mogelijkheid om suggesties te doen voor het volgende bestuur. Niet minder dan 551 inwoners formuleerden voorstellen. Het team van cd&v Kortrijk maakt hier werk van... Voor elke speerpunt gaan we aan de slag met de punten die door de deelnemers als belangrijk omschreven werden.

Voor cd&v Kortrijk moet het schoolzwemmen behouden blijven!

Zwemmen is een basisvaardigheid voor kinderen om in de lagere school te verwerven. Niet kunnen zwemmen kan immers levensbedreigend zijn. Gaan zwemmen en leren zwemmen met de school is dan ook lange tijd een evidentie geweest. Maar nu is het dit niet meer. En daar zijn meerdere redenen voor.

Net als alle kinderen hebben kinderen met een beperking recht op sport en beweging. (Mia Cattebeke)

Het is dan ook belangrijk dat zij de kans krijgen om deel te nemen aan sportkampen. Lokale besturen organiseren sportkampen voor kinderen om hen de kans te geven om te sporten en te bewegen. Het ligt dan ook voor de hand dat ze dat ook aanbieden voor kinderen met een beperking.
Sportkampen dragen sowieso bij aan inclusie door kinderen met een beperking de kans te geven om samen met anderen te sporten. Er zijn al verschillende initiatieven in Vlaanderen die zich inzetten voor sportkampen voor kinderen met een beperking. Zo organiseert de VGC-sportdienst ^[1] in Brussel iedere schoolvakantie diverse sportkampen voor 4- tot 14-jarigen, waaronder ook G-sportkampen. Personen met en zonder beperking sporten er samen. Alle lessen en kampen van deze sportdienst staan open voor inclusie. Daarnaast streeft deze sportdienst ernaar om zoveel mogelijk personen met een beperking te integreren in het bestaande aanbod. Het reguliere sportaanbod is ook toegankelijk voor personen met een beperking. Maar (nog?) niet in Kortrijk ….

Niemand verdient om eenzaam begraven te worden. Het gebeurt ook niet meer als het Mia Cattebeke afhangt.

November is de maand van het herdenken van onze dierbare overledenen. Tijdens een uitvaart is het meestal zo dat nabestaanden en vrienden samen komen in een auditorium, kerk, zingevings- of gebedshuis, om afscheid te nemen. Familie, collega’s, vrienden stappen naar voren en halen herinneringen op over het leven van de betreurde dode. Ze huilen, glimlachen eens, rouwen. Op de begraafplaats brengen ze een laatste groet. Ze spreken een afscheidswoord uit, leggen een roos op de kist, bloemen op de strooiweide. Uitzonderlijk gebeurt het dat er helemaal niemand aanwezig is die de overledene heeft gekend. Enkel de mensen van de begrafenisonderneming.

November is de maand van het herdenken van onze dierbare overledenen. Een bezoek aan de begraafplaats hoort daar vaak bij. Tijdens dit bezoek stelt men op vandaag vaak vast dat er heel wat grafzerken verdwenen zijn. Op andere graven hangt een sticker met de melding dat de concessie binnenkort vervalt en de zerk dreigt te verdwijnen.

cd&v-raadslid Mia Cattebeke heeft daarom enkele vragen over de visie van de stad op de begraafplaatsen. Is er een visie op de langere termijn? Is er begraafplaatsenplan?

Tijdens de zomermaanden nemen we al eens sneller de fiets om ons te verplaatsen in het Kortrijkse.