Normaal onthoud ik me bij punten van de kerkfabriek, maar dit kon ik niet laten passeren. In mijn tussenkomst heb ik een aantal zaken benadrukt:
- Groen schiet op de Kerkfabriek, terwijl het kerkbestuur als instelling niet op de gemeenteraad aanwezig is en zich dus niet kan verdedigen, wat zeer te betreuren valt.
- Het kerkenbeleidsplan werd op 23 oktober 2017 unaniem goedgekeurd door de gemeenteraad. De kerkfabriek heeft steeds loyaal meegewerkt aan de uitvoering ervan (en dit zowel met de VLD-Spa-coalitie als met de VLD-NVA-coalitie).
- Het zoeken naar een nevenbestemming is in de eerste plaats een taak voor de gemeente. Alle vragen die toekwamen bij de kerkfabriek zijn steeds doorgestuurd naar de gemeente. Bovendien werd voor iedereen die een idee of interesse had, een plaatsbezoek georganiseerd.
- De nabestemming moet verplicht vermeld worden bij het ontwijdingsbesluit van een kerk. Het college heeft principieel de bibliotheek als nabestemming vastgelegd. De kerkfabriek, het bisdom en de familie Terlinden, waren en zijn het eens met deze keuze. Als de gemeente om een of andere reden wil terugkomen op deze beslissing, moet de procedure voor de nabestemming opnieuw doorlopen worden.
- De aard van het gebouw (de brede zuilengalerij) beperkt sterk het potentiële gebruik. Invullingen als klaslokalen, sportruimte, feestzaal, restaurant, brouwerij of kinesist, liepen allen stuk op de structuur van het gebouw en op de kostprijs om het gebouw aan te passen. Voor een bibliotheek (eventueel in combinatie met vergader- en ontmoetingsinfrastructuur) biedt het gebouw wel opportuniteiten. Ook dit vereist een belangrijke investering.
- De kerk is gebouwd op grond, die destijds geschonken werd door de Familie Terlinden, met als doel het bouwen van een kerk en een pastorie. Ook de familie Terlinden kan zich vinden in een bibliotheek als nabestemming.
Merkwaardig…
- Hoe op de gemeenteraad met scherp wordt geschoten en ‘meer participatie’ geëist wordt, terwijl over het kerkenplan een inspraak- en informatievergadering werd georganiseerd (13 september 2016) en het proces vijf jaar geleden door de gemeenteraad werd vastgelegd. Dezelfde mensen, die ondertussen vijf jaar lang geen enkele vraag hebben gesteld, voelen zich nu geroepen om zich op te werpen als de ‘grote behoeders van het kerkgebouw’ die ‘wat ideetjes’ opwerpen…
- Diezelfde voorstanders van participatie verwijzen eerst in hun chronologisch overzicht naar de presentatie op het college, waarin de haalbaarheid van verschillende mogelijke herbestemmingen werd onderzocht. Maar deze presentatie is blijkbaar niet of zeer slecht gelezen. Vervolgens schuwen zij het debat en eisen zelfs dat, nadat ze eerst een flinke veeg uit de pan uitdelen, de geschoffeerde mensen de vergadering verlaten…
- Diezelfde voorstanders van participatie verwachten blijkbaar van vrijwilligers in een kerkfabriek, dat zij de taken overnemen van het college van burgemeester en schepenen. Een burgemeester en vijf schepenen die een volwaardige wedde ontvangen en die beroep kunnen doen op een hele administratie, terwijl de vrijwilligers bovenop hun normale wettelijke taak, al een hele restauratie – dossier én dagelijkse opvolging – trekken en tot een goed einde brengen…
- Uiteraard is er niets tegen inspraak of betrokkenheid van mensen uit de parochie, en al zeker niet van geïnteresseerde gemeenteraadsleden. Jammer, dubbel jammer, is dat– ondanks alle raadsleden persoonlijk werden uitgenodigd – zij schitteren door hun afwezigheid op het afscheidsmoment met de symbolische overdracht van de kerksleutel aan het gemeentebestuur. Zo’n moment is toch een uitgelezen kans om participatie in de praktijk te brengen, om de stand van zaken uit eerste hand te vernemen, om het gebouw te bekijken en om met enkele hoofdrolspelers in gesprek te treden, in het bijzonder de leden van de kerkfabriek, de parochieploeg en de familie Terlinden, en meer in het algemeen, met geïnteresseerde burgers.
Het kerkenplan over de kerk van Schiplaken (unaniem goedgekeurd op de gemeenteraad):
De Heilige-Familie-kerk komt eveneens in aanmerking voor nevenbestemming en dit in ruimtelijke zin. Dit betekent dat het gebouw wordt opgedeeld in een (eerder beperkt) gedeelte eredienst voornamelijk gericht op gebed en devotie) en een (ruimer) gedeelte voor een andere bestemming. Ook hier dient een haalbaarheidsstudie na te gaan welke de mogelijkheden en noodzaken voor de kerk van Schiplaken inhoudt.
Bijzonder aandacht zal dienen besteed te worden aan de stabiliteitsproblemen die al enkele jaren geleden werden vastgesteld.
Bij het traject nevenbestemming zullen het gemeentebestuur, de kerkfabriek, de pastoraal benoemden en het parochieteam als volwaardige partners betrokken worden. Bijkomende partners blijven mogelijk.
Op basis van de resultaten van de haalbaarheidsstudie wordt vanaf 2020 onderzocht op welke manier de nevenbestemming kan geconcretiseerd worden.
Indien voor deze kerk geen nevenbestemming gevonden wordt, wordt vanaf 2021 herbestemming overwogen.