Aanleg voetpad Meir
In de periode tussen 11 maart en 11 april wordt er langs de Meir in Eindhout een voetpad aangelegd tussen huisnummer 15 (kruispunt Hoogstraat) en huisnummer 47 (kruispunt Ham), langs de zijde van de oneven nummers.
Op moederdag zetten we graag een inspirerende moeder in de bloemetjes. Lieva Vervoort verloor haar beide benen bij een verkeersongeval. Ze bleef echter niet bij de pakken zitten en blijft positief in het leven staan. Ze geeft onder andere voordrachten rond verkeersveiligheid en doet vrijwilligerswerk in het revalidatiecentrum in Geel. Gemeenteraadslid Annelies Van Sweevelt ging met haar in gesprek.
Lieva Vervoort is afkomstig uit Geel en woont ondertussen 16 jaar in Eindhout met haar gezin. 7 jaar geleden, op 21 juli, sloeg het noodlot toe. Ze werd op de fly-over in Geel aangereden door een vrouw die veel te snel reed en bovendien zwaar onder invloed was van drank en drugs.
Het ongeval
Nadat haar dochter Eline in een kop-staartaanrijding betrokken raakte, belde ze haar mama Lieva en pluspapa Ludwig om te helpen bij de administratieve afhandeling van het ongeval. Toen Lieva een gevarendriehoek achter de wagen wou plaatsen, werd ze tegen hoge snelheid aangereden door dezelfde vrouw die de kop-staartaanrijding had veroorzaakt. Zij had bij die eerste aanrijding vluchtmisdrijf gepleegd. Lieva werd tussen de twee wagens geplet. Haar man, dochter en schoonzoon zagen alles gebeuren. De vrouw reed veel te snel en was zwaar onder invloed van drank en drugs.
Lieva verbleef 3 maanden in het ziekenhuis van Geel en heeft zo’n 4 maanden gerevalideerd in de Campus Pellenberg van het UZ Leuven. Ze kon een jaar lang haar job in het onderwijs niet uitoefenen.
De tol van het ongeluk op het gezin
Het ongeval had een zware impact op het gezin. Iedereen ging op een andere manier om met de veranderingen. Lieva legt uit: “De eerste twee jaren waren heel zwaar. We zochten allemaal een manier om met de situatie om te gaan en dat verliep niet altijd even makkelijk. Mijn dochter, schoonzoon en man hebben het ongeluk zien gebeuren. Zoiets blijft je bij. Ik had het er als mama enorm moeilijk mee dat ik er niet kon zijn voor mijn kinderen. Zij startten aan de hogeschool, ik heb dat allemaal gemist. Ook het feit dat zij voor mij moesten zorgen, terwijl ik voor hen zou moeten zorgen, maakte het heel lastig. Maar nu, 7 jaar later, staan we sterk als gezin.”
Altijd positief gebleven
Lieva staat enorm positief in het leven. Dat straalt ze uit tijdens ons gesprek. Nadat ze in het ziekenhuis tot het besef kwam dat ze haar benen kwijt was, was ze vooral blij dat ze nog leefde. “Ik ben er nog en ik moet verder. Ik ben altijd al een positief persoon geweest en zou deze tegenslag me niet laten weerhouden om positief in het leven te staan”, aldus Lieva.
Lieva heeft het beste weten te maken van haar situatie en zet zich nu in om anderen te helpen en om bewustzijn rond verkeersveiligheid te creëren. Zo geeft ze voordrachten aan verenigingen en op scholen rond verkeersveiligheid, in het bijzonder over het rijden onder invloed en de mogelijke gevolgen daarvan. Ze werkt als vrijwilliger in het revalidatiecentrum van Geel. Als ervaringsdeskundige gaat ze in gesprek met mensen die geconfronteerd worden met een lichamelijk letsel dat ervoor zorgt dat ze niet meer kunnen leven zoals voordien.
Ondanks het feit dat Lieva in een rolstoel zit, is ze heel mobiel. Ze heeft beenprothesen, een aangepaste wagen en een aangepaste handbike. Dat heeft ze allemaal zeker nodig, want Lieva heeft een druk leven. Naast haar vrijwilligerswerk, het revalideren en haar halftijdse job, geniet ze ook graag van het leven. “Ik speel muziek bij twee verenigingen en spreek graag af met mijn vrienden. Ik heb een rijkgevuld leven en geniet elke dag. Op een manier heeft het ongeval ervoor gezorgd dat ik minder stress heb. Ik heb uiteraard ook moeilijk dagen, zoals iedereen. Ik ga me niet laten hangen en blijf genieten van het leven.”
Lieva als insiratiebron
Gemeenteraadslid Annelies Van Sweevelt was onder de indruk van het gesprek: “Ik kwam buiten met een vrolijk, optimistisch gevoel. Ze bezorgde me tranen en kippenvelmomenten en nam me helemaal mee in haar verhaal. De wereld zou zoveel mooier zijn als er meer Lieva’s zouden zijn.”