Marie Behaeghe
Plaats 1
Meise is mijn hometown. De plek waar ik ben opgegroeid en waar ik elke dag weer mag thuiskomen. In de D'hoogvorstlaan heb ik als kind mijn eerste stapjes gezet. In de Eeuwfeestlaan werkte ik mijn eerste schietkansen af op een voetbalgoal. Ik hou van Meise en van alle mensen die dit dorp maken tot wat het is. De Chiro van Meise loopt als een rode draad door mijn leven. Ik werd er op zesjarige leeftijd afgezet en heb er 14 jaar de allerbeste tijd van mijn leven gehad en de allerbeste vrienden overgehouden. Ook bij de voetbalclub KFC Meise heb ik tien jaar lang meegespeeld in de toenmalige vrouwenploeg. Mijn persoonlijk netwerk is hier stevig ingenesteld met oude schoolvrienden her en der die na enkele omzwervingen toch de weg terug naar onder de Meisese kerktoren hebben gevonden. Ook ik heb even gedacht dat het elders beter was, maar integendeel. Niks boven Meise.
Meise kent nog maar weinig geheimen voor mij. Als jongeling was een hele dag ravotten in de Zevenwegjes de beste zondag die je je kon voorstellen. Ook de plekjes waar je stiekem je eerste liefje kon ontmoeten, zijn mij wel bekend. Op woensdag witloof halen bij den boer in Wolvertem. En op vrijdag na 't school een zakje snoep bij Callebaut. De zaterdagmarkt van Meise is misschien wel de meest gezellige die er is en dat wordt alleen maar beter. Meise kent uitstekende horeca en uitermate vriendelijke lokale handelaars die je steeds met een glimlach verder helpen. Ook het verenigingsleven in Meise is iets waar ik trots op ben en waar ik rotsvast van overtuigd ben dat het de cement van ons dorp is en moet blijven. Maar ik heb onze gemeente de laatste jaren toch ook wel danig zien veranderen. Soms positief, maar te vaak ook negatief. Zowel op vlak beleidskeuzes als op vlak van de stijl van aan politiek doen.
Meise met al haar deelgemeenten en gehuchten bezitten talloze troeven en die worden vandaag te weinig uitgespeeld of zelfs de kop ingeduwd. Meise mist vandaag ambitie om daar waar het kan verbeteren ook in te excelleren. Dat hoeft een gemeente niet alleen te doen door de juiste beleidskeuzes te maken, maar ook door te investeren in mensen en niet alleen in gebouwen. Door met haar inwoners en de hele rits aan middenveld en verenigingsleven rond de tafel te gaan zitten en vertrouwen te geven en garantie op ondersteuning. Sommige maatschappelijke uitdagingen kennen niet enkel een oplossing via toverformule in Excel zoals sommige partijen de samenleving percipiëren, maar ook eentje in gesprek met mensen van vlees en bloed, die weten wat er leeft.
Meise verandert en dat is maar best ook, maar dat moet altijd op het tempo van haar inwoners zijn. Je wil geen spookdorp met hoge appartementen waar men elkaar op straat straal voorbij loopt. Waar jeugdhuizen worden weggepest en waar onze lokale handelaars het slachtoffer worden van achterhaalde plannen.
Meise heeft nood aan meer ambitie om de schone dingen die in mensen zitten naar boven te halen, om samenwerkingen op te zetten, om te investeren in jong en in oud, om wonen betaalbaar te houden, om echt oplossingen te zoeken in plaats van te verzanden in facebook-discussies, om met een ploeg van bruggenbouwers onze gemeente klaar te stomen voor de uitdagingen van de toekomst. Kortom, Meise heeft nood aan cd&v+!
Ik ben dan ook uitermate trots dat ik de lijst mag trekken van de vernieuwde cd&v+-lijst in mijn hometown. Een lijst vol kanjers, mensen die weten waar het schort, maar die vooral ook weten wat er aan te doen. Met roepers aan de zijlijn kom je immers nergens.