Claudia Van Passel

Ik ben 28 jaar en een ‘inwijkeling’, want ik ben hier komen wonen toen ik 10 jaar was. Intussen ben ik op en top ‘van Bierbeek’: de meeste vrienden zijn van hier, ik ben naar scouts De Toekan geweest in Lovenjoel, en ik ging vaak naar Jeugdhuis KatastrooV waar ik veel mensen heb leren kennen. Als zelfstandige thuisverpleegkundige werk ik letterlijk rond de kerktoren, want we verzorgen alleen maar patiënten van Bierbeek.

“Wat me aan Bierbeek bindt, vind ik elders niet”

“Wat hou ik van ons dorpsgevoel. Ik vind het erg fijn dat je wel tien keer je hand mag opsteken wanneer je in Bierbeek rondrijdt of wandelt. Dat je weet dat mensen om elkaar geven en voor elkaar zorgen, trekt mij erg aan. Dankzij mijn job als thuisverpleegkundige ken ik mensen van verschillende generaties: tachtigplussers, hun kinderen en hun kleinkinderen… Soms help ik mensen in een heel precaire situatie, dat geeft me bijzonder veel voldoening. Professioneel en via-via ken ik behoorlijk wat inwoners, en dat bindt me aan Bierbeek. Wat ik hier heb gevonden en uitgebouwd, vind je niet zomaar in een ander dorp. Doordat ik vaak bij mensen thuiskom, ken ik hun bezorgdheden. Ik wil echt een rol als brugfiguur op mij nemen en personen die publiek vaak minder ‘zichtbaar’ zijn een stem geven. Vanuit de gemeente moeten we initiatieven voor de jeugd blijven ondersteunen, denk aan het Yukatan Festival of Jeugdhuis KatastrooV, zodat jongeren zich blijven engageren en het beste van zichzelf geven.”